امروز رفتم خرید کنم ولی فهمیدم 100تا تک تومن بیشتر ندارم.با همون 100تومن 5کیلوسبزی.4تا بستنی و2کیلوگوشت خریدم .برگشتنی هم رفتم داروخونه و 2بسته زینک سولفات خریدم.تمام پولمو دادم دکتر واز خجالت سرمو انداختم پایین ولی دکتر4بسته ژلوفن اشانتیون هم داد.برگشتنی رفتم پمپ بنزین و60لیتر بنزین زدم.بااین حساب اما10تا تک تومن برام موند اتفاق جالب این بود که سرراه آقای کمیان که همه چیز رو خیلی کم مصرف میکرد یا مصرف نمیکرد صدای باند های ماشینش رو تا آخر زیادکرده بود وداشت با اب زیاد ماشین رو میشست.خواستم ازش یه عکس بگیرم وبذارم توشبکه های اجتماعی .وقتی رسیدم تازه یادم افتادباید400000تومنی که به بقالی سر خیابونمون بدهکار بودم بدم بهاهمون 10تومن رفتم ورسیدم به اونجا .صاحب مغازه داشت گریه میکرد ولی تاوقتی منو دید لبخند خبیثانه ای زد وگفت به علاوه ی اون بدهی 400000تومن هم به من قرض بده من هم فهمیدم به 10تومن راضی نمیشه قائله رو ترک گفتم توراه گفتم بذار این پولو بندازم صندوق صدقه ودیدم صندوق صدقه از دیدن پول تودست من داره ازجا کنده میشه میخولست بپره روکلم .من اسممو روی پول نوشتم وانداختم تو صندوق.صندوق قوت قلب گرفت.یک هفته بعد فهمیدم از زیادی این مبلغ من باعث شدم 421فرد سرطانی بی سرپرست نجات پیدا کنن ومن معروف شدم. اما باهمه ی این قضایا عین همیشه یه دمپایی سرساعت 8صبح خورد توسرم ومن فهمیدم همه ی اینها خواب بوده ومذاکرات وتوافق واین چیزهایی که درحال حاضر گفتنش مد شده همچین سودی برای من نداشته واحساس خستگی تمام بدنم روگرفت.پایان